Klavyeden Kalıcı Dostluklara

Klavyeden Kalıcı Dostluklara: BeLLa ve BlackHawk’ın Gerçek Bir Muhabbet Hikayesi
Sohbet sitelerinde herkes birkaç cümle yazıp çıkar… ama bazen bir satırla başlar, ömürlük bir dostluğa dönüşür.
Bu hikâye de öyle başladı…
Bir gece sessiz bir odada, iki kişi…
Biri kahkahasıyla tanınır, diğeri sessizliğin içinde bile sohbet etmeyi becerir.
Bugün Muhabbet.City’nin en sağlam dostluklarından birine konuk oluyoruz.
Karşınızda: BeLLa ve BlackHawk.
Sohbet odasında başlayan yolculukları, artık “çay koy geliyorum” cümlesine döndü.
Buyurun, birlikte okuyalım bu sıcak, samimi, gülümseten dostluk röportajını…

“İlk Tanıştığımızda Ben Onu Bot Sandım!”

Nasıl tanıştık?
BeLLa: Hatırladığım kadarıyla bir gece odada kimse yoktu. BlackHawk o kadar sessizdi ki “acaba bot mu bu” dedim. Yazıyor ama cevap vermiyor. Sonra birden “merhaba jacop ben” yazdı, meğer dondurma almaya gitmiş!
BlackHawk: Evet ya! 🙂 Yazmışım, mutfağa gitmişim. Döndüm, BeLLa “çok kibarsın ama biraz yavaş yazıyorsun hem ben edwirsi seviyorum” demiş. Orada başladık gülüşmeye zaten.

“Sohbet Odasında Değil, Gülme Krizinde Tanıştık!”
BeLLa: O ilk gün 3 saat boyunca hiçbir ciddi cümle kurmadık. Sürekli şakalaşıyoruz. O gece odada kimse kalmadı zaten, biz kahkaha atmaktan yazamaz olduk.
BlackHawk: Beni biri bu kadar güldürdüyse belliydi zaten, bu dostluk tutar. BeLLa’da bi’ enerci var, sabah çayı gibidir: Uyandırır, huzur verir, biraz da başını döndürür!

“İyi Günde de Kötü Günde de Oradaydı”
Peki bu dostluk ne zaman “gerçek” oldu sizce?
BeLLa: Gerçek olduğunu anlamam uzun sürmedi. Bir gün çok kötüydüm. Kimseye yazmadım. Sessizce odaya girdim. Beş dakika sonra BlackHawk’tan şu mesaj geldi:
“Bi’ sessizlik var sende… Hadi anlat bakalım.”
Ve o gün sabaha kadar konuştuk. Ağladım da, güldüm de… Ama yalnız hissetmedim.
BlackHawk: Çünkü o da beni hiç yalnız bırakmadı. Hiç unutmam site basmıştı doğum günümde ortalığı birbirine katmisti ya bu kız resmen gözümün önünde büyüdü okuldan mezun olduğu yılı hatırlıyorum mekanda pasta kestirip mezuniyetini kutlamıştım 🙂

“Sanal mı? O da bir kalbin ucudur!”
BeLLa: İnsanlar hâlâ “Sohbet sitesi dostluğu mu olurmuş?” diyor ya… Vallahi bazen buradaki bir kelime, yanındakinin sessizliğinden daha çok sahip çıkıyor insana.
BlackHawk: Aynen. Klavye başında yazıyoruz ama o harflerin içinde yürek varsa, o sohbet sahici oluyor. BeLLa’nın bana attığı her ‘napıyon sen bakayım’ mesajı, en yakın dostumun kapımı çalması gibiydi.

“Gerçek Hayatta da Tanıştınız mı?”
BlackHawk: Tanışmaz mıyız?
Uzun süre sadece klavyede ve Skypede devam etti bu dostluk cünkü BeLLa o zamanlar Romanyada yaşıyordu. Aynı dönemde İzmir`e tatile gitmistik orda oturup pizza yemiş tanışmıştık. Şaka gibiydi 🙂
BeLLa: O kadar doğaldı ki… Yanımda biri yoktu sanki, yıllardır tanıdığım biri gelmiş gibi hissettim. “Bak işte, sanal alem yalan alem değilmiş. ” dedim içimden.

Son Söz: “Dostluk İçin Adres Değil, Niyet Önemli”
İşte bir sohbet odasında, klavyeyle başlayan bir dostluğun hikâyesi…
BeLLa ve BlackHawk’ın hikâyesi, sanal ortamda da gerçek bir bağ kurulabileceğinin en içten kanıtı.
BeLLa: Muhabbet.City bana sadece bir site değil yuva gibi benim için. BlackHawk da bu yuvanın sağlam kolonlarından biri.
İyi ki oradaydık. İyi ki hala buradayız.
BlackHawk: Klavyeyle tanıştık, ama kalpten bağlandık.
Gerçek dostluk nerede başlarsa başlasın, gerçektir.

Siz de klavyenin arkasında bir gülüş, bir dostluk arıyorsanız, belki de o kişi bir odada sizi bekliyordur.
Gel bir selam ver… Kim bilir, bir satırla bir ömre açılırsın.
– Muhabbet.City Ailesi